Het is alweer begin maart 2013. We hebben het vergaan van de wereld eind 2012 overleefd en het huis staat nog steeds overeind. Hoog tijd voor een nieuw blog bericht.
Het is nog steeds koud buiten, maar de ergste winter taferelen lijken nu toch wel voorbij. De winter heeft dit jaar net als de vorige jaren weer voor mooie plaatjes gezorgd. De straat en de tuin helemaal wit. De molen ziet er dan ook altijd heel mooi uit.
Nu ligt de tuin er weer kaal maar netjes bij. Het is wachten op de eerste warme zonnestralen zodat alles weer kan ontwaken. Dan komt als eerste de gouden regen weer uit zijn schulp om zichzelf om te toveren in een ware zee van gele bloesem. De takken zijn dan zo zwaar van de bloesem dat ze gewoon doorzakken. Hier en daar moet je dan wel even opletten dat je niet tegen de takken aan loopt die normaal een halve meter hoger hangen.
De planten en struiken in de tuin zijn zodanig uitgezocht dat van het voorjaar tot het najaar er altijd wel iets in bloei staat met een andere kleur. Geel, rood, paars, lila, wit en roze, vroeg bloeiers, midden bloeiers en laat bloeiers. Er zijn zelfs twee struiken die twee keer per jaar bloeien. En natuurlijk nog een aantal struiken die ook in de winter groen blijven om te voorkomen dat de tuin dan te kaal zou ogen.
En dan de druif in de achtertuin. Zodra die los gaat moet je hem goed bijhouden om te zorgen dat ie daar heen groeit waar ie heen mag. En als dan de trossen beginnen te groeien dan is dat een schitterend gezicht. Vorig jaar 15 kilo druiven geoogst van beide planten. Er blijft er maar een achter, maar dat is dan ook meteen degene die de meeste druiven levert. Deze staat namelijk lekker warm onder een afdak, en dat maakt zeker een groot verschil.
Maar ja, het is nog even afwachten, het is pas maart en het is nog koud.
Molenzicht 